Dag 9: Rust
.jpg)
Gisteravond speelde mijn maag al op en vannacht werd dat nog erger. Het is hier een bekend verschijnsel. India staat samen met Egypte bekend om zijn slechte hygiënische omstandigheden, dus dat gaat altijd een keer mis als je hier bent. Van de week kregen we rauwkost en die zag er heerlijk uit, dus zonder teveel na te denken had ik het al opgeschept en opgegeten. Het is fijn als je eens iets anders krijgt dan rijst met bonen. Maar ja, nu zijn de gevolgen te merken en voelt mijn maag aan alsof er een steen in zit. Een beetje diarree en een misselijk gevoel, dat hield mij vannacht uit mijn slaap. Ik besluit om het eerste deel van het ochtendprogramma over te slaan en eerst even bij te slapen.Vandaag begint ook het zomerrooster en dat betekent dat alles in de ochtend een half uur vroeger is. Vijf uur beginnen in plaats van half zes, dat gaat het voor mij nu niet worden dus ik draai me nog een keertje om en slaap wat bij. Bij het ontbijt doe ik het rustig aan, de noodlepap (ja echt waar!) gaat nog wel, maar de rijst met pittige saus sla ik af. Ook voor het uurtje Karma Yoga voel ik me nog niet fit genoeg, pas daarna om half elf sluit ik aan bij het programma.
Arjen heeft wel alles gevolgd en heeft bij de Karma Yoga met een groepje mensen de keuken gepoetst. Dat was hard nodig want er wordt hier weinig schoongemaakt, dus ook niet in de keuken. Toen de kok even niet keek werden ook de koksmessen uitgebreid gepoetst, Dat viel niet in goede aarde bij de kok want ze denken hier dat het ongeluk brengt als je deze messen schoongemaakt.
Bij de ochtendles krijgen we de rest van de video van Swami Rama te zien en gaan we verder over het achtvoudig pad van Patanjali. ‘De Yama’s en Niyama’s zijn als de zijkanten van de ladder’ legt Savitri uit, ‘zonder deze leefregels als basis kun je de ladder niet opklommen. Het is heel belangrijk dat je je goed voorbereidt als je begint met meditatie. Je neemt een positie aan die je een uur kan volhouden’, ja daar heeft ze wel een punt. Het is mij nog niet gelukt om een uur goed te blijven zitten om te mediteren. Meditatie en zelfobservatie gaan hand in hand. Het is belangrijk dat je je eigen mind goed leert kennen om zo verder te komen in meditatie. De goede positie is dus belangrijk, plus de meesterschap over de adem. Ze gaat ook nog in op de Kosha’s, de verschillende lagen in jezelf. Je begint met het fysieke lichaam, Ana maya Kosha, en gaat dan verder met de volgende laag: Prana maya Kosha, het energielichaam. Zo keer je steeds verder naar binnen en komen er achtereen volgens nog Mano maya Kosha, de laag van het lagere verstand en Vyjnana maya Kosha, de hogere kennis, en dan het zaligheidslichaam: Ananda maya Kosha. Dat is de laag die om je ziel, je ware Zelf zit. Deze week is bedoeld om te oefenen en verder te komen in meditatie door middel van een mantra. De mantra komt uit de stilte, het is niet bedacht door de initiator. Het is een geluid dat komt uit de stilte en terug gaat naar de stilte net als ‘ohm’ of ‘amen’. De mind gaat dan mee in de stilte. We krijgen het advies om daarbij sutra 1.14 van Patanjali te bestuderen. Laat je oefening solide worden en stevig, zonder onderbreking. Het voelt dan fijn en je kijkt er naar uit. Het is betekenisvol voor je en niet alleen een discipline. Het is belangrijk dat je dagelijks oefent in meditatie, op dezelfde tijd van de dag zodat je er aan went, net als de tijd van de maaltijd.
’s Middags krijgen we een foundation les. Dat wil zeggen dat je aan de slag gaat met de basisbeginselen. De Himalaya traditie is een eeuwenoude methode die al meer dan 5000 jaar doorgegeven wordt van meester op leerling. Het heeft geen dogma’s of vaste regels maar leidt de leerlingen naar Zelfkennis. AHYMSIN, de Himalaya yoga en meditatie association is opgezet door Swami Rama en zijn volgeling Swami Veda Bharati. Meditatie is de belangrijkste pijler van deze traditie en verder zijn er verschillende aspecten zoals het volgen van de stappen van het achtvoudig pad van Patanjali. In deze les leren we de drie basis beginselen: hoe je moet zitten, hoe je bezig moet zijn met je adem en hoe je moet mediteren. Bij het zitten zijn hoofd, nek en romp in een rechte lijn, maar volg je wel de natuurlijk lijn van de wervelkolom. Daarom is het belangrijk dat je hulpmiddelen gebruikt, zoals de opgevouwen deken. Er wordt nog een keer voorgedaan hoe je deken in vieren kan vouwen, je zit dan wat hoger en laat de knieën naar de grond zakken in meditatiezit. Je voeten liggen niet op elkaar zoals in kleermakerszit maar voor elkaar in Samyama, gelijke zit. Bij mij levert dit meteen al problemen op, vanwege een scheefstand in rug en bekken kan mijn rechterheup niet zo ver zakken naar de grond. Ik krijg het advies om een zandzakje te gebruiken. Dat scheelt inderdaad een stuk, nu kan mijn heup meer ontspannen. Ik kan dit later in de middag gaan toepassen als we gaan mediteren met Swami Ritavan. Maar eerst nog een les van Savitri, ze is streng vanmiddag en vindt dat we zelf veel meer moeten oefenen. Als docent moet je de leerlingen goed kunnen begeleiden en dat kan alleen als je elke dag zelf je oefeningen doet en ervaart wat er gebeurt. Ze benadrukt dat Savasana een dagelijkse oefening moet zijn en niet in bed om in slaap te vallen maar op je yogamat. Je doet Savasana met een volledig bewustzijn, niet alleen om te ontspannen, maar om de invloed van de indrukken die je in je systeem hebt opgeslagen (Samskara’s) te verminderen. ‘Neem het niet te licht op’, zegt ze, ‘want uiteindelijk kun je daarmee zelfs je genen veranderen’.